"චූං පාන්"

මේ ලඟදි පොඩි "ඇලට්" එකක් දාගෙන ඉන්නකොට, කණ  උඩින් "බීතෝවන්" යන සද්දෙට උඩ විසිවෙලා ඇහැරුණු අපේ තාත්තා නිදිමරගාතෙම පාරට දුවගෙන ගිහිං "චූන් පාන්" කාරයෙක්ගෙ ජාතිය අමතනව සැරේට ඇහුන නිසා මමත් පොඩ්ඩක් එතෙන්ට ගියා. බැලින්නං තාත්තා නිදාගන්න කාමරේ අයිනෙම තියන පොඩි පාරෙ චූං පාන් කාරයො දෙන්නෙක් ත්‍රීවීල් දෙක මාරු වෙන්න බැරුව හිරවෙලා. යන එක නැවතිලා තිබ්බත් දෙන්නගෙම "ලවුස්පීකර්" දෙකම වැඩ. දෙකේම සද්දෙ අනුනානද වෙලා එන සද්දෙ කණට ඉහිලුම් දෙන්නෙ නෑ. "ආයෙත් තොපේ ඔය *%^%*^ දාගෙන මෙතනින් ගියොත් ගහනවා පොල්ලෙන්" තාත්ත අරුන් දෙන්නට හොඳට කියාදෙනව. ආයෙත් ගේ ලඟින් යනකොට සද්දෙ අඩුකරගෙන යන පොරොන්දුව පිට උන් දෙන්න යහතින් යන්න ගියා.

 

උදේ පාන්දර 5 ට පටන්ගන්න චූං පාන් කාරයොන්ගෙ ආගමනය නවතින්නෙ රෑ 8 ට විතර. අපේ ගමේ අපේ ගේ ඉස්සරහින්ම දවසකට චූං පාන් කාරයො 10ක් 12ක් විතර කරකැවෙනවා. අපේ ගේ අයිනෙන් යන පොඩි පාරෙ තියන ගෙවල් ගානට වඩා වැඩියෙන් ගානක් ඒ පාරෙ  චූං පාන් කාරයෝ යනව.නානාප්‍රකාර වර්ගවල ත්‍රීවීල්, ලොරි වල එක එක පන්නයේ සද්ද මහා හයියෙන් දාගෙන රටේ නැති බේකරි වල නම් ගහගෙන වටේ දුවන චූං පාන් කාරයින්ගෙ සද්දෙ පුදුමාකාර කන්කරච්චලයක්. අසනීප වෙලා නිදාගෙන ඉන්න මනුස්සයෙක්ව, නිදාගෙන ඉන්න පොඩි බබෙක්ව, තෙහෙට්ටුවට පොඩි නින්දක් ගහන මනුස්සයෙක්ව ඇහැරවන්න මුන්ගෙ "යකඩ කටට" ලේසියෙන්ම පුළුවන්. මම ටික කාලෙකට කලින් පත්තරේ දැක්ක නගරාසන්න පුද්ගලයෙක් නඩුවක් දාල තිබ්බ චූං පාන් සද්දෙ සම්බන්ධයෙන්.

 ඊට පස්සෙ කොහොමහරි යම්කිසි ඩෙසිබල් ගානකට වඩා අඩුවෙන් ඕවයෙ සද්දෙ තියෙන්න ඕන කියල නීතියකුත් ගෙනාවද කොහෙද. ඒ ගැන නං හරියටම දන්නෙ නැති උනත්, ඩෙසිබල් මනින්න උපකරණ අපේ ගෙවල් වල නැති උනත් අපේ කණට නං ඕවයෙ සද්දෙ හොඳටෝම වැඩියෙන් දැනෙන්නෙ. ඔය හුචක්කුවක් පාරෙ යන වෙලාවට කෝල් එකක හිටියොත් අනිත් පැත්තෙ කතාකරන එකාගෙත් කණ ඉවරයි. අපි කතාකරන එකට වඩා චූං පාන් සද්දෙ තමයි එහා පැත්තට ඇහෙන්නෙ. මට නම් හිතෙන්නෙ මධ්‍ය සංඛ්‍යාතයකින් නිකුත්වෙන ශබ්ධ තරංග වඩාත් තීව්රව වැඩි දුරකට මිනිස් කණකට ඇහෙන එක ඕකට හේතුවක් වෙන්නැති. බීතෝවන් ගෙ "fur elise" සංගීත ඛණ්ඩය තමයි බොහෝ පාන් කාරයන්ගෙ චූං එක. තව සමහරුන්ට හැමදාම නත්තල් (santa claus is coming to town) , සමහරු ටයිටැනික් ජැක් රෝස් මතක් කරනවා, ඒ අතරෙ තවත් සමහරු සිංහල සිංදු මියුසිකුත් දාගෙන යනවා. ඔය මොක දාගෙන ගියත් සද්දෙ නං අඩුවක් නෑ.

 චූං පාන් බිස්නස් එක කරන මනුස්සයත් රැකෙන්න ඕන. ඒ ගැන කිසිම විවාදයක් නෑ. ගොඩක් වෙලාවට ඕව පදවන්නෙ රස්සාවක් නැති කමට අහිංසක මනුස්සයෙක්. ලොකු බේකරි වල ඔය චූං ත්‍රීවීල් දහය පහලව තියනව මං දැකල තියනවා. ගොඩක් වෙලාවට ඕවයෙ යන මනුස්සයන්ට ගෙවන්නෙ දවසට රුපියල් 1000ක්. එහෙමත් නැත්තං විකුණපු ප්‍රමාණයෙ ලාභාංශයෙන් සියයට කොටසක්. අන්න ඒ දෙවැනි කාණ්ඩයෙ උදවිය තමයි ගොඩක් වෙලාවට එක බනිස් ගෙඩිය විකුනන්නත් හැතැප්ම 2ක් 3ක් උනත් යන්න දෙපාරක් හිතන්නෙ නැත්තෙ. ඒ වගේම දිස්ත්‍රික්කෙටම ඇහෙන්න අර "මළඇඬියාව" දාගෙන යන්නෙ.

 මුල් කාලෙ චූං පාන් වාහන වල හයිකරල තිබුන "ලවුස්පීකර් හෝන්" බෝහොම පුංචි ඒවා. ඒත් දැන් දැන් ඒවා එන්න එන්නම ලොකු වෙනවා. ඒ බව පොඩ්ඩක් විමසිල්ලෙන් බැලුවොත් පෙනේවි. කොයිතරම් ලොකු හෝන් තිබුනත් ඕවයෙ මියුසික් එක දාන ගැජට් එකෙන් සද්දෙ අඩු වැඩි කරන්න පුළුවන්. ඒත් ඔය උදවිය උපරිම සද්දෙ දාගෙන තමයි පාරෙ යන්නෙ.කවුරුහරි සද්දයක් දැම්මම එවෙලෙට විතරක් සද්දෙ අඩුකරන් ගිහිං ආයෙත් පරණ ක්‍රමේටම සද්දෙ දාගෙන යන ඒකයි හැමදාම වෙන්නෙ. සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ට ඕකෙ සද්දෙ ඩෙසිබල් ගාන මණින්න බැරි නිසා පොලිසියෙන් හරි ඕව බලල නියමිත ප්‍රමානෙට කරකවල සීල් කරන්න ඕන කියලයි මම නං කියන්නෙ. එහෙම උනොත් චූං පාන් කාරයෝ මිනිස්සුන්ගෙන් ගුටිකන ඒකත් නවතියි, ඒ සද්දෙන් මිනිස්සුන්ට වෙන කරදරෙත් අඩු වෙයි, ඒ මිනිස්සුන්ගෙ බිස්නස් එකත් කෙරෙයි.

මුල් කාලෙ චූං පාන් කාරයෝ පාන් බනිස් නිකන්ම අතින් අල්ලලා තමයි දුන්නෙ. පස්සෙ කාලෙක කව්රුහරි බැනල වෙන්නැති , සිලි කවරෙකට අතදාගෙන බනිස් පාන් විකුනන්න ගත්ත. දැන් නම් බුවාලා ගාව තියනව "ඩැහි අඬුවක්". ඒකෙන් අල්ලල තමා බනිස් දෙන්නෙ. ගෙවල් ගාව බේකරියේ චූං පාන් ත්‍රීවීල් එක දුවන "කොඩිතුවක්කුව"ගෙන් මේ ලඟදි බනිස් ගනිද්දී මූ මට අඬුවෙන් අල්ලලා බනිස් දුන්නෙ. ඕකගෙ පාන් බනිස් හැදිල්ල නොදන්න මං ඇහුවා " උඹ ඔව්ව හදල බේකරියට දාන්නෙ, බාන්නෙත් අඬුවෙන් අල්ලලද?" කියල. සද්ද නැතුව හිනාවෙලා දීල ගියා. බේකරිය පැත්තෙ පාන් ගේන්න ගිය වෙලාවක කොඩිතුවක්කුවා "සොසේජස් පාන්" හදනව දැකල උගේ අඬුවෙන් හොම්බට දමල අරින්න හිතුන. 

   "දිග බනිස්ගෙඩි" ටික තැටියක දාල බිම තියාගෙන එක එක අතට අරන් පරණ කතුරකින් මැද කාණුව කපනවා. මැස්සො වහන භාජනේකින්  සොසේජස් එකක් අරන් ඒ මැදට තියල එක පැත්තකට ළූණු පෙත්තක් ගහල අනිත් පැත්තට සලාද කොලයක් ගහනවා. මට පෙනුණු විදිහට නං ළූණු ගෙඩිය හොදලත් නෑ, සලාදකොල හොදලත් නෑ, කොඩිතුවක්කුව මූණ වත් හෝදල නෑ. ඒ උනාට කොඩිතුවක්කුවා  ඔව්ව ටික ඔක්කොම ලස්සනට ත්‍රීවීල් එකේ වීදුරු කූඩුවෙ අහුරලා විකුණන්නෙ "අඬුවෙන් අල්ලලා"

බේකරියේ අයිතිකාරයා චූං පාන් වාහනයක් තියන එකේ අමතර වාසිය ගැන වෙනමම කතාවක් මට කියල තියනවා. උදේ හදන පාන්, බනිස්, කිඹුල්ලු ඉතුරු උනොත් හවසට චූං පාන් එකෙන් "රෝල්" කරගන්න පුළුවන්ලු. "රෝල් කරනවා" කියන්නෙ පරණ පාන් බනිස් අරකෙ යවල විකුණන එකට. ආපහු ටිකවෙලාවක් පෝරණුවට දාල රත් කරලා චූං පාන් එකට දාල "රෝල් කරනවා". ගම් වල කඩවලට බේකරියෙන් දාන පාන් බනිස් විකිණෙන්නේ නැතිව ඉතුරු උනොත් ආපහු බේකරිකාරය බාරගන්න ඕන. කඩේ මුදලාලි සල්ලි දෙන්නෙ විකිණුනු ගානට විතරයි. 

   පාන් ඉතුරු උනාම ඒවා ගෙනත් පෝරණුව  උඩට විසිකරනවා (වහලෙ උඩට නෙවෙයි , පෝරණුවෙ මුදුනට, ඒක උඩත් රස්නෙ තියනවා) ඔය පෝරණුව උඩ තමයි පෝරණුවේ "දර අඟුරු එහෙමෙහෙ කරන යකඩ කොකු" , "පාන් තැටි බාන ලී පත්තවල්" දාල තියෙන්නෙ. දවස් ගානක් එකතුවෙන පරණ පාන් ගොඩ අස්සෙන් තමයි ඒවා දාන්නෙ ගන්නෙ. මළකඩ, දැලි ගෑවෙනව වගේම ඔය පරණ පාන් ගොඩ අස්සෙ කැරපොත්තෝ එහෙමත් ඉන්නවා ඇති.  දවස් කීපයක් ගියාම ඕව වේලෙනවා කරවෙන්නම. ඊටපස්සෙ ඒවා කොටලා හලලා ගන්නවා "පාන් කුඩු" කියල පැකට් කරලා විකුණන්න. කට්ලට්, රෝල්ස් වල වටේ පාන්කුඩු  තැවරුම හැදෙන්නෙ එහෙමයි. ඉස්සර නං පරණ පාන් කෙටුවේ වංගෙඩියේ. දැන් නං ඒවා කොටන්නෙ පිටි කොටන මෝල් වල ලු.

  "කිඹුල බනිස්" ඉතුරු උනාම ඒවත් "රෝල් කරන" විදියක් තියනවා. කොඩිතුවක්කුවා දවසක් පොඩි පොඩි රවුම් වගේ කරකරපු "හුළං විස්කෝතු" වගේ ජාතියක් පැකට් කරනවා දැකල මං ඇහුව "මොනාද බං ඔය?" කියල. ඌ "ආ මේ බේබි රැස්" කියල කියපි. "මොන රැස්?" - "බේබි රැස්". එතකොට මගේ ඔලුවට ආව මූ මේ කියන්නෙ "බේබි රස්ක් (baby rusk)" ගැන කියල. ඉතුරු වෙච්ච "කිඹුල බනිස්" කෑලි කපල පෝරණුවේ කරකරලා තමයි මූ "බේබි රැස්" හදන්නෙ. බබාලට නං කිරි වල ඔව්ව පොඟවල දුන්නොත් අබසරණයි. ගොඩක් පරණ වෙන්න නොදී හැදුවොත් නං ඉතිං හුළං විස්කෝතු වගේ තේ වල පොඟවල කෑවට අවුලක් වෙන එකක් නෑ. හැබැයි "බේබි රැස්" කිව්වට බබාලට නං පෙන්නන්න වත් හොඳ නෑ.

 පිටි, යීස්ට්, ලුණු මිශ්‍රණය මේසෙට දාල මැදින් ලොකු වළක් හදල වතුර පුරවල "බදාම අනන'" සිස්ටම් එකට දාඩිය පෙරාගෙන "පාන් මෝලිය" අනන ක්‍රමේ අලුත් "මෝලි මැසිමෙන් (dough mixer)" රීප්ලේස් උනත් පාන් බනිස් "නමන්නෙ" (ඒ හැඩයට නමල සකස්කරනවට බේකරි කාරයො කියන වචනෙ) පරණ විදියටම තමා. පී.එච්.අයි. මහත්තය කොයිතරම් "ඒප්‍රන්" දාගෙන තොප්පි දාගෙන ඔය වැඩේ කරන්න කිව්වත් "පාන් බාස්ලා"නං  අහයි ඒවා අපූරුවට. අල්ලපු ගමේ ඉස්සර "ඒබරං" කියල මනුස්සයෙක්ගෙ බේකරියක් තිබුන. ඒකෙ වැඩකලේ කන් ඇහෙනවා ටිකක් අඩු "පාන් බාස්" කෙනෙක්. දවසක් බුවා පාන් නව නව ඉන්නකොට PHI ආවලු. කමිසයක් වත් නැතුව වැඩේ කරගෙනයන පොරගෙන් PHI ඇහුවලු "කෝ ඒප්‍රන්?" කියල. එබරං ඒ වෙලාවේ බේකරියේ ඉඳල නෑ. මෑන් ගත්කටටම කිව්වලු "එබරං නං නාන්න ගිහිං" කියල.

 බේකරි කාරයො කරන මට පෙන්නන්නම බැරි වැඩක් තමයි පාන් තැටිය හරියට හෝදන්නෙ නැති එක. ගොඩක් බේකරි වල පාන් බනිස් පෝරණුවට දාන්න අහුරන තැටි යකඩ තහඩුවෙන් හදපුවා. තෙත පිටි ලුණු වතුර එක්ක ගැටුනම මළකඩ කන පාන් තැටි දවසගානෙ හරියට හෝදන්න ඕන. ඒත් නිකන්ම වතුරෙන් හෝදල "කුණු මාංසෙන්" (පිටි මෝලියෙන් කෑල්ලක් අරගන්නවා තැටි පිහින්න. තෙල් දැලි කුණු ඇලිලා එක බලන්න අප්පිරියයි. එකට බේකරි බාසාවෙන් කියන්නෙ "කුණු මාංසෙ") පිහදාල "බී හයි" (beehive margarine)  ටිකක් අතුල්ලලා පෝරණුවට දාන්න පාන් බනිස් අහුරනවා. පාන් බනිස් කනකොට මළකඩ රහක් ආවොත් "බඩුම තමා" තැටිය හෝදල නෑ. ගොඩක් වෙලාවට සීනි බනිස් කනකොට ඕක තේරෙනවා. බනිසේ යට පැත්ත බැලුවොත් පෙනේවි මළකඩ පාර.

  ගල් බනිස් වලට ගල් නොදැම්මට "පුන්නක්කු" දාන විදිය වගේ බේකරි කෙරුවාවේ ගොඩක් කතන්දර තවත් තියනවා. චූං පාන් සද්දෙන් පටන්ගත්තු මේක ඉවරකරගන්න හම්බවෙන්නෙ නෑ ඕව ඔක්කොම කියන්න ගියොත්. ගම "බෙන්තර" නෙමේ උනත් අපේ ගමේ බේකරිකාරය දැන් ඉන්න විදිය දැක්කම අම්මප මට ගල් මෝල වහල පාන් මෝලියක් අනන්න හිතෙනවා. බලමු ඉස්සරහට...