සිංහලද ..?? දෙමළද ..?? නැත්නං ඉංගිරිසිද..??

සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කෙරුවට පස්සෙ ඉස්කෝල වල ඉංග්‍රීසි උගන්නන එක, ඉංග්‍රීසියෙන් වැඩ කරන එක වළපල්ලට ගියා. ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියෙ ඉගෙනගත්තු,  කළු සුද්දෙක් විදියට ජීවිතය ගෙවපු බණ්ඩාරනායක මැතිතුමා සරමට බැහැල සිංහල මිනිස්සුන්ගෙ පපුවට කතාකරන්න පටන්ගත්ත. සඟ, වෙද,ගුරු,ගොවි, කම්කරු පංච මහා බලවේගය ගැන කතාකරපු බණ්ඩාරනායක මහත්තය ඒ තුලින් බලයට ඇවිල්ල සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කලාට පස්සෙ දෙමළ මිනිස්සුන්ට තේරුණේ එක ඔවුන්ට කරපු මදි පුංචිකමක් හැටියට. වාහන නොම්මර වල "ශ්‍රී" අකුරේ තාර ගාල ඔවුන්ගේ ශ්‍රී අකුර ලියාගෙන විරෝධය දක්වපු දෙමළ මිනිස්සුන්ට තේරුණේ නෑ ඔවුන්ට කරපු මදි පුංචි කමට වඩා දහස්වාරයක් වැරදි වැඩක් සිංහල භාෂාව රාජ්‍ය භාෂාව කෙරුවට පස්සෙ සිංහල මහ ජාතියට උනා කියල.

එහෙම වැරද්දක් වුනා කියල නොදැකපු සිංහල මිනිස්සු ඒක තමන් ලබපු ලොකුම වරප්‍රසාදයක්, වාසියක්, නම්බුවක් විදියට දැකල "චූන්" වෙලා ඒ දේශපාලන ප්‍රවාහයට තව තවත් නැඹුරු උනා. ඉංග්‍රීසියෙන් ඉගෙනගන්න, වැඩ කටයුතු කරගන්න තිබුන අවස්ථාව ලාංකිකයන්ට  සහමුලින්ම නැතුව ගියා. අදටත් ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් ඉගෙනගත්ත පරණ මිනිස්සුන්ගෙ දැනුමට අලගු තියන්න වත් අපිට බෑ. අද අපේ  සංස්කෘතියෙ භාගෙට ඉංගිරිසියෙන් කතාකරන "පොෂ්" උදවියට නෝක්කාඩු කියන්න, මෙලෝ මලදානයක් බැරි උනත් ඉංගිරිසිය විතරක් පුළුවන් උදවිය ඉහළ තැන වල ඉන්නවා බලාගෙන දෙස් දෙවොල් තියන්න සිද්ධවෙලා තියෙන්නෙ ඔන්න ඔය කතන්දරේ නිසා.

පොඩ්ඩක් මතක් කරලා බලන්න, ඒ කාලේ ඉංග්‍රීසියෙන් ඉගෙනගත්ත මිනිස්සු සිංහල කතාකරන වෙලාවට කතාකරන්නෙ අමු සිංහල. ඉංග්‍රීසි කතාකරනකොට කතාකරන්නෙ බොහොම පොහොසත් වචන මාලාවක් එක්ක අමුතුම ඌරුවක ඉංග්‍රීසි. දැන් ඉන්න "පොෂ්" උදවිය වගේ වචන දහයක් දොළහක් දැනගෙන "ෂූස්, පූස්" ගාල කතාකරන කැඩිච්ච ඉංගිරිසිය නෙවෙයි. ලෝකය ගැන හොඳින් දැනගන්න, ඉංග්‍රීසි  පොත්පත් පරිශීලනය කරන්න වගේම තවත් බොහෝ වාසි සමුදායක් පරණ විදියට ඉංගිරිසියෙන් අධ්‍යාපනය ලැබුණ නං අපේ සමාජයට ලැබෙන්න තිබ්බ. බැංකු ණයක් ගන්න බැංකුවකට ගියාම උන්ගේ කොන්දේසි ගැන අපි අස්සං කරන්න ඕන ලියවිල්ල ඉංගිරිසියෙන් ගහල දෙන්නෙ ඇයි? සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ට එව්ව තේරෙන්නේ නැති නිසා. නැත්තං ඕකෙ ඔබ්බල තියන කොන්දේසි  දැක්කොත් මිනිස්සු ජීවිතේට ණය ගන්නෙ නෑ. කම්කරු රස්සාවකට උනත්  පිටරට යන උදවිය ඉංග්‍රීසි දැනගෙන හිටිය නං මොන තරම් වාසි අපේ රටට අත්වෙන්න තිබ්බද? මේ ඔක්කොම රාජ්‍ය භාෂාව සිංහල කිරිල්ලෙන් නැත්තටම නැති කරලා දැම්ම.

දෙමළ මිනිස්සු එකෙන් සිංහලුන් එක්ක බිඳෙව්ව වගේම සිංහල මිනිස්සුන්ගෙ දියුණුවට තිබුන ප්‍රධාන සාධකයක් නැත්තට නැති කරල දැම්ම. ඔය දෙකෙන්ම කෙළවුණේ සිංහල මිනිස්සුන්ට. දෙමළා, සිංහලයා අතර පරතරය වැඩි කරන්න ඕක ප්‍රධානම හේතුවක් උනා. මම දකින විදියට දෙමළුන්ගේ අරගලයේ ආරම්භය පටන්ගන්නෙ ඔතනින්. සිංහල ජාතියේ පරිහාණිය පටන්ගන්නෙත් ඔතනින්. ඒ උනත් සඟ වෙද ගුරු ගොවි කම්කරු සටන් පාඨෙ කරේ තියාගත්ත අපේ මිනිස්සු තමුන්ට කෙලවුණු බව නොදැන ඒකට හුරේ දැම්ම.

ජන සමාජයක නායකයෙක් වෙන්න අවශ්‍ය නම් එක්කො ඒ පුද්ගලයා ලොකු සශ්‍රීක පෙළපතකින් පැවතගෙන එන්න ඕන. එහෙමත් නැත්තං පීඩිත පංතියෙන් තමුන්ගෙ දක්ෂතාවය නිසා ඉස්මතු වෙන්න ඕන. අපේ රට පාලන කරන්න වලව් හාමුල එන්නෙ ඒ විදියට. වහල් මානසිකත්වය ඔලුවෙ තියාගත්තු මිනිස්සු "අපේ හාමු මහත්තය අපිට හොඳා" කියල චන්දෙ දීපු නිසයි අපේ රට පාලනය කරන්න වලව් කාරයො ආවෙ. හාමුල කියන දේවල් පිළිගත්තේ. සිදුහත් කුමාරයත් ශාක්‍ය වංශෙන් රජෙක් වෙලා ඉපදුණු නිසාවටයි මිනිස්සු ඒ කියන දේවල් පිළිගත්තෙ. කොච්චර සත්‍යය දේශනා කළත් ඉන්දියාවේ ඒ තිබ්බ සමාජෙ හැටියට එහෙම නොවුන නං ධර්මය මිනිස්සු අතරට යන්නෙ නෑ. පස් මහ බැලුම් බලන්න හේතු උනේ ඒකයි. 

ඩී.ඇස්.ලගෙ, බණ්ඩාරනායකලගෙ වගේ වලව් පැලැන්ති වලින්   ලංකාව පාලනය වෙන්නෙ ඒ විදියට.

ප්‍රේමදාස එන්නෙ පීඩිත පංතියෙන්. සහජ දක්ෂතා වගේම අතිශය කාර්යශූරත්වය නිසා පොඩි මිනිහගේ කරපිටින් බලයට පත්වීමයි එතන සිද්ධ උනේ. "හාමුල කියන දේ හරි" මානසිකත්වයෙන් වලව් පැලැන්තිය රජ කෙරෙව්ව ක්‍රමයෙන් වෙනස් වෙලා "අපේ එකෙක් රජ කරන්න ඕන" සිද්ධාන්තෙයි ප්‍රේමදාස සිද්ධියෙදි සිද්ධ වෙන්නෙ.  ඒක හරියට නිකං පීඩිත පංතියෙන් ඉපදිලා දර්ශනයක් එක්ක උඩට මතු උන  "ජේසු ස්වාමි දරුවන්" ගේ දේශනාව අතිමහත් බහුතරය වෙච්ච පීඩිත පන්තිය විසින් පිළිගත්තා වගේ.

බණ්ඩාරනායක මහත්තය ඔය දෙකොට්ඨාෙශම ඇල්ලුව. කෝට් කාරයෝ වගේම සරොම් කාරයොත්. කෝට් එක ගලෝල සරමට බහිනකොට මිනිස්සුන්ට හිතෙන්න ඇති නූතන සිදුහත් කුමාරයා අභිනිෂ්ක්‍රමණය කරනවා කියල. සිංහල මිනිස්සුන්ගෙ පපුවට කතාකරනකොට හිතෙන්න ඇති "අපේ එකෙක්" කියල. ඒත් බලයට ඇවිල්ල සිංහල රාජ්‍ය භාෂාව කරනවා කියල ඉංග්‍රීසි කපල දාපු ඒ "තකතීරු වැඩේ" සම්බන්ධව හාන්කවිසියක් වත් ඒ මිනිස්සුන්ට තේරුනේ නැතුව ඇති. අදටත් රාජ්‍ය නායකයා වෙන්න මුලින් මං කියපු පංති දෙකේ කතන්දරේ එක සාධකයක් වෙනවා.

පසු කාලීනව මිනිස්සු වලව් පැලැන්තිය ප්‍රතික්ෂේප කරන්න පටන්ගත්ත.  ජේ.ආර්. හාල් පොලු යුගයෙන් මිනිස්සු  පීඩාවට පත් වෙලා හිටපු නිසා වලව් කාරයෙක් උනත් මිනිස්සු චන්දෙ දුන්න.  ප්‍රේමදාට "අපේ එකා" නිසා මිනිස්සු චන්දෙ දුන්න.  චන්ද්‍රිකාට මිනිස්සු චන්දෙ දෙන්න වලව්වෙන් බැහැල විජය බැඳලා සාමාන්‍ය තත්වෙට පත් උන එක හේතුවක් උනා. පාද යාත්‍රාවෙන් පොලවේ පයගහල ඉන්නවා කියල පෙන්නපු නිසා මිනිස්සු මහින්දට චන්දෙ දුන්න. මයිත්‍රීටත් උනේ ඕකමයි. වලව් පැලැන්තියේ , ඉහළ පැලැන්තියේ රනිල්ට මිනිස්සු චන්දෙ නොදෙන්න එක හේතුවක් තමයි රනිල්ගේ "ලෙවල්"එල්ක. සජිත් තත්වය, සල්ලි තිබුනත් දේශපාලනික අරමුණ නිසාවට හෝ පොලවට බැහැල ඉන්න නිසා මිනිස්සු රනිල්ට වඩා සජිත්ට කැමතියි මොන විදියේ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික පළපුරුදු තිබ්බත්.

ඔය සෙල්ලම මුල ඉඳන්ම අවබෝධ කරගත්තු "අපේ බණ්ඩාරනායක මහත්තය" සිංහල මිනිස්සු ටික රවට්ටලා ,යහපතක් කරන මුවාවෙන් චන්ද ටිකත් අරගෙන දෙමෙල්ලු සිංහලයොත් එක්ක තිබ්බ පරතරය තවත් වැඩි කළා. වාර්ගික අර්බුධයට මූලික හේතුව විදියට මං අදත් දකින්නෙ සිංහල රාජ්‍ය භාෂාව කිරිල්ල.

රටේ හැම ආසනයකටම මාධ්‍ය මහා විද්‍යාල ලබා දෙද්දි ,අත්තනගල්ලට මාධ්‍ය මහා විද්‍යාලයක් දෙන්න දුන්නෙ නෑ බණ්ඩාරනායක වරු. තමන්ගෙ අතවැසියෝ ටික ඉගනගෙන ලොකු තැන් වලට එයි කියල බයේ. මහින්ද මොන ගැහිලි ගහල නමුත් හදපු පාරවල් ටික ඇරෙන්න ඊට කලින් ආසනේ පාරවල් ටික වත් හැදුවෙ නෑ බණ්ඩාරනායක වරු. පාරෙ අස්සය පිටේ යනකොට ඉස්සරහට හම්බවෙන මිනිස්සු අගලට බැස්සෙ නැත්තං සබුක්කුවෙන් තලපු , බල ප්‍රදේශයේ ලස්සන ගෑණු ඔක්කොම අඹුකමට තියාගත්තු සොලමන් ඩයස්ගෙ බණ්ඩාරනායක නමට බයේ හිටපු මිනිස්සුන්ට, පුතා එංගලන්තෙන් බැහැල සරම ඇඳගෙන බුද්ධාගම වැළඳගෙන ගහපු වංගුව හෙනම "ප්‍රාතිහාර්යයක්" උනා.

 

මිනිස්සු ඒකට රැවටුනා. අදටත් බණ්ඩාරනායක සමාධියට පාරෙන් අනිත් පැත්තෙ කඳුගැටේ උඩ තියන කුරුස ගහපු සොහොන් කොතේ කෙලින් හිටවල තියන සොලමන් ඩයස් ගෙ ඇටසැකිල්ල පුතාගෙ සොහොන දිහා බලාගෙන ආඩම්බර වෙනවා ඇති සරම ගහල හරි වලව් පැලැන්තිය රකින්න පුතා කරපු කෙරුවාව නිසා. වළව්වේ අතවැසියෝ වෙලා හිටපු  වහල් මානසිකත්වය නිසාදෝ, වෙස්ට් රිජ්වේ ගෙ ඇන්දිල්ල නිසාදෝ, එහෙමත් නැත්තං අයතා විදියට සොලමන්ලාගෙන් ලැබුණු ලේ ඥාතිත්වය නිසාදෝ මන්ද අදටත් අත්තනගල්ලෙන් වලව්වෙ බල්ල චන්දෙ ඉල්ලුවත් ඌ උඩින්ම පාර්ලිමේන්තුවේ.

එකම රටක්, එකම කොඩියක් යටතට ලංකාවේ සියලු ජාතීන් එකතු කරන්න පුළුවන්. ඒ ගැන විවාදයක් නෑ. ඒත් ලංකාවේ ඔක්කොම මිනිස්සුන්ට සිංහල කතාකරවන්න බෑ. අපි කන සොම්බෝලෙයි බතයි දෙමළට කවන්නත් උගේ තෝසෙයි සාම්බාරුවයි අපි කන්නත් කියල කාටවත් නීතියක් දාන්න සදාචාරාත්මක අයිතියක් කාටවත් නෑ. එහෙම බලෙන් කවන්න ගිහිං හදාගත්ත පොඩි බඩේ කැක්කුම 83දි බඩේ අජීර්ණයක් බවට පත් වෙලා ලේ අතීසාරය වෙනකල්ම වර්ධනය වෙලා යන්තං 2009දි  සනීප උනා. පිටරට වලින් අජීර්ණ කෑම ජාති දීල අයෙත් බඩේ අමාරුව හදන්න තවත් උදවිය වලි කනවා වගේම අපේ උන්දැලත් බලෙන් බතුයි සම්බෝලයි කවන්න ගිහිං ආයෙත් බඩේ අමාරු හදවන්න දඟලනවා. පුරුදු තෝසෙ උන්ට කන්න ඇරලා අපේ බත අපි කාගෙන ඉන්නගමන් වෙනසකට අපිත් තෝසයක් කාලා උනුත් බත් කෑවට කමක් නෑ.මට නං පේන විදියට 2010 ඉඳන් උන්ට කන්න නොදී හංගන් හිටපු දෙමළ ජාතික සිංදුව කියන උළුඳු වඩේ එක ආයෙත් පාරක් උන්ට දුන්නයි කියල සිංහල මිනිස්සුන්ට පාඩුවක් වෙන්නෙ නෑ කියලයි මම නං දකින්නෙ. සිංහලෙන් සහ දෙමළෙන් භාෂා දෙකකින් ජාතික ගීය ගැයෙනකොට එතැනදී බෙදීමක් ඇති වෙනවා කියන අදහසක් ඔලුවට එන බව හැබෑව. අවුරුදු ගානක් තිස්සෙ යුද්දෙන් බැට කාපු , නැවතත් යථා තත්වයට පත් වෙමින් යන දෙමළ ජන ජීවිත වලට ජාතිකත්වය, ශ්‍රී ලාංකිකත්වය එකතු වෙන්න අවශ්‍යයි.

සිංහල මිනිස්සු කියන්නෙ යක්කු, දෙමළ මිනිස්සු කියන්නෙ කොටි විදිහට හිතන මානසිකත්වයට තිතක් තියන්න අවශ්‍යයි. හමුදා පාලනය සහ කොටි පාලනය යටතේ හෙම්බත් උනු දෙමළ මිනිස්සුන්ට ලංකාව, ජාතිකත්වය ගැන හිතන්න ඒ කාලේ ඉස්පාසුවක් තිබුනේ නෑ. ජීවිතය රැකගන්නඑක සහ මොනවහරි කාලා ජීවත් වෙන එක ගැන මිසක් ඒ තත්වෙන් ඉන්න මිනිස්සුන්ට රටවල් ගැන අභිමානයක් ඇති කරගන්න කොහොමටත් අවශ්‍යතාවක් තිබ්බෙත් නෑ. කොටි සංවිධානෙන් ඒ මිනිස්සුන්ට බලෙන් පටෝපු ඊලාම් ජාතිකත්වය සහ "සිංහලයෝ කියන්නෙ එපාම කරපු ජාතියක්" කියන මොළ ශෝධන සංකල්ප අවසන් උනාට පස්සෙ අපි හැමෝටම වගේ ඒ මිනිස්සුන්ටත් අවශ්‍ය නිදහසේ තමන්ගෙ වැඩ ටික කරගෙන සතුටින් ජීවත් වෙන්න.

"එව්ව කොහෙද, උන්ට තාම ඕන ඊලම" කියල අපේ මිනිස්සුන්ට තර්කයක් ගොඩනගන්න පුළුවන්. ඒවගේ දේවල්, "ඊලාම් සංකල්ප" ගැන කතාකරන්නෙ, පාරම් බාන්නෙ දෙමළ මිනිස්සුන්ව බිල්ලට තියල තමන්ගෙ බඩ  තරකරගන්න හැමවෙලේම කුරුමානම් අල්ලන දෙමළ දේශපාලකයෝ. උන්ට උන්ගේ දෙමළ මිනිස්සු අපේ සිංහල එවුං එක්ක සහයෝගෙන් ජීවත් උනොත් පාඩුයි. යාපනේ ළූණු වවන දෙමළ මනුස්සයට ඊළමෙන් වැඩක් නෑ. දෙපැත්තෙන්ම සිදුවෙච්ච වැරදි නිසාවට පහුගිය කාලේ මරාගත්තට සිංහල දෙමළ අපි හැමෝටම තියෙන්නෙ එකම අවශ්‍යතා. අනිත් එක තමයි, දේශපාලන සරණාගතයෝ, යුද්දෙන් අවතැන් සරණාගතයෝ විදියට පිටරටවල සෙට්ල් වෙලා ඉන්න දෙමළුන්ට තවමත් මෙහෙ ප්‍රශ්න තියනවා කියල පෙන්නන තරමට වාසි වැඩියි. මෙහෙ ප්‍රශ්න නැත්තං උන්ට එහෙ ඔක්කොම අකුලාගෙන මෙහෙ එන්න වෙන නිසා.

මගේ පුද්ගලික අදහස නම් දෙමළුන්ට උන්ගේ වැඩකටයුතු කරගෙන යන්න ඉඩ දෙන්න ඕන. ඒකීය රටක්, එකම නීතියක් යටතේ. අපි එක හැන්දකින් බෙදාගෙන උන්ට වෙන හැන්දකින් බෙදන්න ගියෝතින් අළු යට ගිනි පුපුරු තියනවා වගේ ඔය ප්‍රශ්නේ යට ගිහිං අවස්තාවක් එනකල් දිගටම පවතීවි.

 

ජාතික ගීය දෙමලෙන් ගායන වෙන කතන්දරේදීත් ඔය තර්කය ඒ විදියටම වලංගු වේවි. අපි ජාතික ගීය ගායන කරන වෙලාවට ඒකෙ අන්තර්ගතයත් එක්ක ලංකාව ගැන චිත්‍රයක් හිතේ මැවෙන ගමන් කිසියම් අභිමානයක් හිත තුල ඇතිවෙනවා. එක නෑ කිව්වොත් බොරුවක්. දෙමළ පොඩි එවුං නොදන්නා භාෂාවකින් ඕක කියනකොට උන්ගේ හිතට එහෙම එකක් ඒවිද? දෙමලෙන් ගැයුවත් ඒ ගයන්නෙ ලංකාව ගැන නෙවෙයිද? එහෙම ගයනකොට දෙමළ ළමයින්ගේ හිත තුල රට ගැන ආදරයක් ඇති වෙන්නෙ නැද්ද? බලහත්කාරයෙන් අපේ දේවල් උන්ගේ හිත්  වලට බලෙන් ඔබ්බවනවට වඩා මේ විදිය හොඳ නැද්ද? අනිත් එක ඔය දෙමලෙන් කියන්න හදන ජාතික ගීය කලින් නොතිබ්බ එකක් නෙවෙයි අපි නොදන්නවා උනාට. භාෂා කීපයකින් ජාතික ගීය ගයන්න හදන එකම රටත් ලංකාව නෙවෙයි.

ජාතීන් මෙච්චරක් ඉන්න ඉන්දියාවේත් තියෙන්නෙ එකයි නෙ කියල එක ආදර්ශෙට ගන්න දඟලන්නේ අපි අපේ දේවල් කරන්න ඕන ඉන්දියාවට ඕන විදියටද? ස්වභාවික සම්පත් ,වගා භූමි සහ මිනිස් ශ්‍රමය බහුල නිසාවට බලවත් වෙලා ඉන්න ඉන්දියාව ඇත්තටම ආදර්ශෙට ගන්න තරම් සුදුසු රටක්ද? අපි කරන්න ඕන අපි කරන්න අවශ්‍ය දේ මිසක් එක එකාට ඕන දේවල් නෙවෙයි. රටක් විදියට ඉස්සරහට යන්න ,සමගියෙන් සාමකාමීව ජීවත් වෙන්න අවශ්‍ය නීති සහ ක්‍රම අපි විසින්ම සුදුසු ආකාරයට සම්පාදනය කරගත යුතුයි. හැමදාටම මහා ජාතිය විසින් සුළු ජාතිය යටත් කරගෙන සිටිය යුතුයි කියන මානසිකත්වයෙන් වැඩ කලොත් සිද්ධවෙන්නෙ ශක්තිමත්ව සංවිධානය වෙන සුළු ජාතිය ආයෙත් පාරක් නැගීසිටින එකයි.

"මෙව්වා ඔක්කොම බෙදිලා බෙදිලා ගියාම බෙදීම තවත් වැඩි වෙනවා" කියල තර්කයක් ඉදිරිපත් වෙන්න පුළුවන්. මම මුලින්ම කිව්වා විදියට සිංහල භාෂා ප්‍රශ්නෙදිත් එකට ඒකරාශී කොරන්න ගිහිල්ල වෙච්ච වැඩේ නවතින්න කොයිතරම් කාලයක් ගත උනාද? ඒ දේවල් වලින් ජාතියක් විදියට පාඩු උනේ කාටද? දෙමෙල්ලුන්ට විතරද? සිංහල එවුන්ට විතරද? ආයෙමත් ඒ විදියටම පීඩනයක් යටතේ දෙමළ ජාතිය පවත්වාගෙන ගියොත් ඒ දේවල් වල ප්‍රතිවිපාක අනාගත පරම්පරා වලට භුක්ති විඳින්න වෙන එකක් නෑ කියල කියන්න පුළුවන් කාටද? ඔය දේවල් වගේ පොඩි පොඩි ලිහිල් කම් දෙමළ මිනිස්සුන්ට දෙන එකෙන් "සිංහලයෝ නරකයි" කියාගෙන තමුන්ගෙ බලය රැකගන්න වළිකන දෙමළ දේශපාලුවන්ට අවාසියක් වෙන්නෙ නැත්ද? පිටරටවල අර පෝරා , මේ පෝරා කියල කචල් දාන එවුන්ට උන්ගෙ මතය අහිංසක දෙමළ මිනිස්සු වෙතට වපුරන්න තියන ඉඩ ඇහිරෙන්නේ නැත්ද?

ජාතිවාදය, ආගම්වාදය දඩමීමා කරගෙන එයින් තමුන්ගෙ බඩ වඩාගන්න  උත්සාහ කරන දේශපාලුවෝ නිසා තමයි මේ රට මේ තත්වෙට වැටිලා තියෙන්නෙ. හැම ජාතියකටම හැම ආගමකටම සමාන අයිතිවාසිකම් ලබාදීල වැරදි වෙනවා නම් ඒක වළක්වන්න සාධාරණ නීති පද්ධතියක් රටට දායාද කරනවා නම් මේ රට බොහොම ලස්සන එකක් වෙයි. ඒ වෙනුවෙන් සිදුවෙන යම් යම් දේවල් හොඳද නරකද කියල විචාරාත්මකව බලන්නෙ නැතුව "අප්පා, දෙමළට ඕක දෙන්න නරකයි, තම්බියට ඕව හරියන්නේ නෑ" කියා කියා පරණ තැටියම ගහගෙන හිටියොත් ජාතිය, ආගම කුළේ ගැන කතාකර කර ඉන්න එක මිසක් වෙන මෙලෝ දෙයක් වෙන එකක් නෑ. ලෙඩා මලත් බඩ සුද්දයි, කියන්නා වගේ මේක මොන විදියට තිබ්බත් කමක් නෑ දෙමළ අපි යටතේ ඉන්න ඕන. අපි හෙන උසස් ජාතියනේ. අපිට රටක් කියල තියෙන්නෙ මේක විතරනේ. ඒකෙ ඉන්න ඕනේ අපි විතරනේ... ලබ්බ තමයි.