අද බොමුද..??

"ඔයත් ගන්නවද?"  මගුල් ගෙදරකට ගියාම අරක්කු බෙදන පුද්ගලයා ලඟට ඇවිත් හෙමින් අහන්නේ ඒ විදියට. අහල තියනවද "ඔයත් බොනවද" කියල අහනවා?? එහෙම අහන්නේ නොරුස්නාකමකුත් එක්ක. එහෙනම් "ගම්මු", "ගන්න ගන්න", "ඔය මදිනේ අප්පා, තව ටිකක් දාගන්න". එහෙම බැලුවම අරක්කු බොන්නේ නෑ ," ගන්නවා"."

මත්පැන් සම්බන්ධයෙන් වෙනමම භාෂාවක්ද ඇතුළුව අලුත් සංස්කෘතියක් ගොඩනැගිල තියනවා.අරක්කු කව්රුත් බොන්නේ නෑ.. අරක්කු "බොනවා", කියල කියන්නේ බොහෝදුරට එකට විරුද්ධ වෙන ගෑනු සහ නොබොන එවුනුයි බිව්වත් බොන්නේ නෑ කියල පෙන්නගෙන ඉන්න එවුනුයි.

සෙට් වෙමුද?" ඒ කියන්නේ බොමු කියන එක. "දෙකක් දාගත්තම ඕක හරියයි". අප්පටසිරි "දාගන්නවා" කියන්නෙත් බොනවා කියන එකට එතකොට."ඊයේ නං  දෙකක ඇනගත්තා". ඇනගන්නවා කියන්නෙත් බොනවට."මචන් උඹ ගසනවද?" "ගසමු ගසමු" . ගසනවා කියන්නෙත් එකටයි එතකොට.සමහරු  ඇඩ්මිට් වෙනවා, ඔන්ද ස්පොට් වෙනවා, ආ ඒ බීල වැඩි උනාම. බිව්වම වමනේ දාන්නේ නෑ , දාන්නේ "කබරයා".

බොනවද  කියල ඇහුවම දෙන උත්තරෙත් අහන පුද්ගලයා මත වෙනස් වෙනවා. යාලුවෙක් ෆිට් එකක්, සෙට් වෙන එකෙක් ඇහුවොත්, "කෝ දැන් තියනවද එහෙනම් සෙට් වෙමු" කියනවා වගේම ටිකක් ආගන්තුකයෙක් ඇහුවොත් "නෑ ඉතින් ඔය පාටියකට වෙඩින් එකකට ගියාම නම් ඉතින් දන්නැද්ද පොඩ්ඩක් ගන්නවා" කියලයි කියන්නේ.

සමහරුන්ට නොබොන එක අවුල්. "අපෝ මලපෙරේතය අරක්කු ටිකක් වත් බොන්නේ නෑ." . එහෙමයි කියන්නේ.  සමහරුන්ට බොන උන් අරහං ." නෙදකින් බේබද්දෝ , උන් හිතන් ඉන්නේ මහලොකු වැඩක් කරනවා කියල", එහෙමයි බනින්නේ. සමහරුන්ට බොන එක ෂෝ එකක්. ඒ හන්ද තමයි බාගයක් හිස් වෙච්ච වීදුරුවක් ටිකක් පහල වෙන්න අල්ලාගෙන ගත්ත ෆොටෝ අපි ෆේස්බුක් එකේ දකින්නේ. කොහොම උනත් බුදුන්ගේ කාලෙත් තිබ්බ බීම එක එක විදියට විකාශය වෙලා අනාගතේටත් එක එක විලාසිතා සංස්කෘති  එක්ක ඉස්සරහටම යයි.

බිව්වම මිනිස්සු හැසිරෙන විදිය විවිධාකාරයි. සමහරු බීපුගමන් ඉංග්‍රීසියෙන් කතාකරන්න පටන්ගන්නවා. සමහර එවුන් හිනාවෙනවා ඉවරයක් නෑ.. බහුතරය වලියට බරයි. සමහරු එකට බීල ගහගන්න කතාකරනවා. සමහර එවුන් හොටු පෙරාගෙන අඬනවා , උන්ගේ පරණ ලව් සීන් මතක් වෙලා. තව සමහරුන්ට යාළුකම වර්ධනය වෙන්නේ බිව්වම."මචන් උඹ මගේ බොක්ක හැමදාමත්" කිය කිය බදාගෙන මූණ ඉඹල මූණේ හොටු ගාන්නේ ඒ වගේ එවුන්. බිව්වම "මෝල්" වෙන කොට්ඨාසෙකුත් ඉන්නවා. කොටුවක් පනින්නමයි උන්ගේ කල්පනාව බිව්වට පස්සේ. බීපුගමන් සංගීත රසය ඔලුවට දැනිල සින්දු කියන්න පටන්ගන්නෙක හැමෝටම පොදුයි. කියන්නෙත් එසේ මෙසේ සින්දු නෙවෙයි, සම්භාව්‍ය ශාස්ත්‍රීය ගීත.ගොඩක් වෙලාවට එක එකාට අවේණික සින්දුවක් තියනවා. බකිංහම් පැලස් එකට ගියත් මුලින්ම කියන්න පටන්ගන්නේ ඒ සිංදුව. ඒ දවස් වල එකෙක් හිටියා ඌ වෙන කාටවත් සින්දුවක් කියන්න දෙන්නේ නෑ උගේ සින්දුවමයි කියන්නේ .වෙන එකක් පටන්ගත්තොත් අරූ උගේ සින්දුව මැදින් කියන්න ගන්නවා. ඒ නිසා ඌ ඉන්න වෙලාවට අපි සින්දු කියන්නේ නෑ. ඉළ ඇදෙන කතන්දර ගොන්නක් අඩු වැඩි විදියට අපි හැමෝ ගාවම තියනවා මේ සම්බන්ධව.

මම මෙතන වටෙන් ගොඩින් ඇවිල්ලා මතුකරන්න හදන්නේ පොඩි තර්කයක්. මිනිස්සු බොන්න පුරුදුවෙන අවස්ථා දෙකකට බෙදන්න පුළුවන්. කොලු කාලේ  (අවුරුදු 16-21) බොන්න පුරුදුවීම එකක්. අනිත් එක තමයි ජොබක් එහෙම කරනගමන් බොන්න පුරුදුවෙන එක. කොටින්ම කිව්වොත් අම්මල තාත්තලාගේ සල්ලි වලින් බොන එක සහ තමන්ගේ සල්ලි වලින් බොන එක. අතිශය වැරදි වැඩක් උනත් මම කලේ ඔය දෙකෙන් පලවෙනි එක. ඔය දෙකේම අවේනික විශේෂ දේවල් තියනවා. 

පලවෙනි එකේදී බොන්න සල්ලි හොයාගන්න ඕනේ මුලින්ම. පොකට් මනි, නැත්තන් ක්ලාස් ෆීස් වලින් බොහොම අමාරුවෙන් තමයි වැඩේට එන්ටර් වෙන්න වෙන්නේ.මදි නම් යාලුවන්ගෙන් "ලොන්තේ" දාල හරි කීයක්හරි එකතු කරගන්නවා.සල්ලිත් හොයාගත්තයි කියමුකෝ . බොන්න තැනක් හොයාගන්නත් ඕනේ. ගොඩක් වෙලාවට නිදහස් තැනක් හොයාගන්න හෙන අමාරුයි. එක්කෝ කොහෙහරි බඩවැටියක, එහෙමත් නැත්තන් වතුරපාරක් අයිනේ, ගෙදර අම්මල තාත්තල වැඩට යන යාලුවෙක්ගෙ ගෙදරක , තැනක් නැතිම උනොත් සොහොනක හරි කමක් නෑ පාඩුවේ වැඩේ කරගන්න තියනවනම්. මට මතකයි එකපාරක් සික්කොන්ගෙන් බේරිලා  නුවර උඩවත්ත කැලේ ඇතුලටත් කලිසම අස්සෙ ගහගෙන "වයිට් ඩයමන්ඩ්" බාගයක් අරන් ගියා. ආ තව දෙයක්, ඒ කොලු කාලේ කොල්ලන්ගේ ජනප්‍රියම බීම වයිට් ඩයමන්ඩ්.ගඳ නෑ සහ ස්ප්‍රයිට් බෝතලේක දාගෙන යතහැකි , හොයන්න බෑ.

අනිත් එක තමයි කොල්ලොන්ට බොන්න වෙලාවක් හොයාගන්න එක. එක්කෝ පන්ති, එක්කෝ ඉස්කෝල. ඉතින් කට් කරන්නම වෙනවා. ඉස්කෝල කට් කලොත් යුනිෆෝම් එක ප්‍රශ්ණයක්. ක්ලාස් කට් කරලා බිව්වත් බොහොම පරෙස්සමට , මොකද මූණ බැලුවම පේනවා මුන් නම් හුජ්ජ කොල්ලෝ කියල. වැඩිහිටියෙක් දැක්කොත් අම්මල තත්තලටත් එක්ක බනින්නේ. පොලිසියට කිව්වොත් කූඩුවේ.

අම්මප එහෙම බැලුවම කොච්චර දුෂ්කරක්‍රියාවක්ද ඒ දවස් වල කරලා තියෙන්නේ...සල්ලිත් හොයාගෙන වෙලාවකුත් හදාගෙන, තැනකුත් සෙට් කරගෙන බිව්වම කියමුකෝ. අනික තමයි අමාරුම වැඩේ.. වෙලාවට ගෙදර යන එක සහ අම්මට අහුනොවෙන්න ඉන්න එක. කාපන් පුතේ ඉතිං හැක්ස් ටොපි, වෙරළු කොළ, පේර කොළ,බීපන් පුතේ නෙක්ටෝ.වෙරි ගතිය වැඩිනම් ෆාමසියෙන් අරං බීපන් ඩෙක්ස්ට්‍රෝස්. 

ඒ දවස් වල රෑවෙලා බීල ගෙදර අවම පොඩි "ට්‍රිකස්" එකක් කලා හොඳට මතකයි. අම්මනේ දොර අරින්නේ, ලඟින් ගියොත් බඩු මාට්ටු. ඒක නිසා ඇවිත් දොරට තට්ටු කරලා පටස් ගාල මිදුලට ගිහිං මල් පඳුරකට චූපාරක් දානවා. ඒ වැඩේ ඉවරවෙනකොට අම්ම දොර ඇරලා ඇතුලට ගිහින්. සුටුස් ගාල ගෙට රිංගනවා ඒ වෙලාවේ. මූනට මූණ සෙට් වෙන්නේ නෑ නේ. නිදාගන්නකන් අම්මා සහ මා අතර පරතරේ දුරස්ව පවත්වාගෙන යනවා... දැන් කල්පනාවෙනකොට ඒ කාලේ බොනවා කියන එක පුදුම දුෂ්කරක්‍රියාවක්...

දෙවැනි සෙට් එක... රස්සාවක් එහෙම කරලා සල්ලි හම්බකරනගමන් යාලුවොත් එක්ක ප්‍රොෆෙෂනල් විදියට බොන්න පුරුදුවෙච්ච සෙට් එක. මේ කාන්ඩේට අර කලින් කිව්ව ප්‍රශ්න ඒ තරම් බලපාන්නේ නෑ...  සල්ලි කොහොමත් තියනවා ( ආර්ථික ගැටළු තිබුනට) තැනක් සෙට් කරගන්නවා කියන්නේ සිම්පල්, වෙලාවකුත් ඉතින් හොයාගන්න වැඩි අමාරුවක් නෑ.. බීල ගෙදර යන එකේ ඒ තරම් ගැටළුවකුත් නෑ..( පොඩි පොඩි බර බර නම් ඉතින් තියෙයි, ඒ උණාට ගෙදරින් දොට්ට දාන්න තරම් භයානක තත්වයක් උදාවෙන්නේ නෑ..) එහෙම බැලුවාම බොහොම නිදහස් වාතාවරණයක බොන්න පුරුදුවෙච්චි උදවිය මේගොල්ල.  

මේ අතරමැද ඉන්න කොටසුත් ඇති.කොහොමිං කොහොමිං හරි කමක් නෑ මේ ටික කියාගන්නයි මෙච්චර වෙලා තැටමුවේ. බොනකොට බොන ලිමිට් එක තේරුම්ගන්න බැරුව කුදාර්වෙලා ඇඩ්මිට් වෙන්නේ ගොඩක් වෙලාවට දෙවැනි කාන්ඩේ. බීල ගුටිකෙලගන්න යන්නෙත් උන්මයි. ඔය තියරිය සමහර වෙලාවට වෙනස් වෙන අවස්ථාත් තියනවා. ඒ උණත් බොහොම ආඩම්බරෙන් කියන්නේ... කොල්ල කාලේ ඉඳන් බීපු එකාට කන්ට්‍රෝල් එකක් තියනවා අනිත් උන්ට වැඩිය...

(ඡායාරූප අංතර්ජාලයෙනි)